Τρίτη 17 Δεκεμβρίου 2013

Πρώτες αρχές ενός προγράμματος

ΠΡΩΤΕΣ ΑΡΧΕΣ ΕΝΟΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ
 
ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ

Σήμερα στο Δήμο Αμπελοκήπων-Μενεμένης λειτουργούν:
15 Δημοτικά σχολεία και
20Νηπιαγωγεία
6 Γυμνάσια και 1 εσπερινό γυμνάσιο.
5 Λύκεια και 1 εσπερινό Λύκειο
1 Ε.Π.Α.Λ
Με την αντιλαϊκή-αντιεκπαιδευτική πολιτική κυβέρνησης-Ε.Ε.-Δ.Ν.Τ. εκατοντάδες νέοι του Δήμου στερούνται την πρόσβαση στην εκπαίδευση, μετά το κλείσιμο των τομέων υγείας-πρόνοιας κ.ά. και στο ΕΠΑΛ Αμπελοκήπων.
Το 6ο Δημοτικό Σχολείο Μενεμένης είναι σε ενοικιαζόμενο, απαράδεκτο για σχολείο κτίριο. Τέσσερα Νηπιαγωγεία είναι σε βάρδια πρωί απόγευμα. Ελάχιστα προνήπια γίνονται δεκτά στα νηπιαγωγεία του Δήμου μας. Υπάρχουν ακόμη κακές συνθήκες στέγασης σε διάφορα σχολεία και μέχρι την ανέγερση των νέων κτιρίων του 11ου Δημοτ. Σχολείου Αμπελοκήπων και του 3ου-5ου Δημοτ. Σχολείου Μενεμένης. Κανένας προγραμματισμός δεν υπάρχει για νέα Νηπιαγωγεία (και δεν εννοούμε ταμπέλες και πανό…)
Ταυτόχρονα τα περισσότερα σχολικά κτίρια παραμένουν ασυντήρητα λόγω της περικοπής των σχετικών κονδυλίων προς τους Δήμους ενώ τα σχολεία μας δυσκολεύονται πια να καλύψουν τα έξοδα για τη θέρμανση και το φωτισμό τους μέχρι τους μαρκαδόρους και φωτοτυπικό χαρτί, μετακυλώντας το κόστος της εκπαίδευσης στους (άνεργους, πολλές φορές και πάντως φτωχούς) γονείς των μαθητών.

ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ – ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΓΙΑ:

Κυριακή 15 Δεκεμβρίου 2013

Ιδρυτική διακήρυξη

ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ

ΑΝΥΠΑΚΟΗ στις γειτονιές των Αμπελοκήπων και της Μενεμένης

Ιδρυτική Διακήρυξη

η εποχή μας
4 χρόνια τώρα κυβέρνηση, Ε.Ε. και Δ.Ν.Τ. έχουν εξαπολύσει την πιο σκληρή επίθεση στα δικαιώματα των εργαζόμενων και των ανέργων, των συνταξιούχων και της νεολαίας, της κοινωνικής πλειοψηφίας
- από τις περικοπές σε μισθούς και συντάξεις μέχρι τους μισθούς των 400€
- από την κατάργηση εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων μέχρι την απελευθέρωση των απολύσεων, την 4ωρη ή περιστασιακή εργασία
- από το κλείσιμο σχολείων, νοσοκομείων και άλλων δημόσιων υπηρεσιών μέχρι το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας
- από τα χαράτσια και τους νέους μεγαλύτερους φόρους μέχρι τους πλειστηριασμούς και τις κατασχέσεις σπιτιών και μισθών

ο στόχος τους…
Ένας και μοναδικός: να ξεπεράσει το μεγάλο κεφάλαιο την κρίση του και να οδηγηθεί και πάλι στην κερδοφορία με την “παλιά καλή συνταγή”, τη μείωση του εργατικού κόστους και την υφαρπαγή κοινωνικών υπηρεσιών και δημόσιου πλούτου ως νέες πηγές άντλησης κερδών.

τα αποτελέσματα…
- δημόσιο χρέος που όχι μόνο δε μειώνεται αλλά συνεχώς διογκώνεται
- απολύσεις σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, κλείσιμο μαγαζιών και μικρών επιχειρήσεων κι ανεργία που ξεπερνά το 27% (και το 60% στη νεολαία)
- φτώχεια, πείνα και εξαθλίωση για μεγάλα ποσοστά του λαού
- μετανάστευση (ειδικά της νεολαίας) με ρυθμούς που μας γυρίζουν δεκαετίες πίσω κι αυτοκτονίες σε αριθμούς πρωτοφανέρωτους για τη χώρα
- διόγκωση των φαινομένων ρατσισμού και ξενοφοβίας
- απόλυτη υποβάθμιση της ποιότητας ζωής για την κοινωνική πλειοψηφία

η γειτονιά μας…
- Η πόλη μας γίνεται όλο και πιο γκρίζα, τσιμεντένια κι αποπνικτική. Το πράσινο μειώνεται αντί ν’ αυξάνεται, οι χώροι περιπάτου, αναψυχής και παιχνιδιού για τα παιδιά παραμένουν ελάχιστοι κι εγκαταλειμμένοι... .
- Οι τελευταίοι εναπομείναντες ανοικοδόμητοι χώροι γίνονται φιλέτα, βορά κι αυτοί στα νύχια τραπεζιτών και μεγάλων τεχνικών εταιριών. Ο χώρος του πρώην στρατοπέδου «Μ. Αλεξάνδρου, αφού έμεινε τόσα χρόνια αναξιοποίητος, τώρα πέρασε στο ΤΑΙΠΕΔ κι ετοιμάζονται να τον ξεπουλήσουν για «την εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους της χώρας»…
- Οι υπηρεσίες παιδείας, υγείας, πρόνοιας συνεχώς συρρικνώνονται, γίνονται όλο και λιγότερο δημόσιες και δωρεάν ενώ και οι όποιες πολιτιστικές και αθλητικές δράσεις στο Δήμο γίνονται εμπορεύματα παρεχόμενα έναντι αντιτίμου για τους (λίγους πια) που έχουν να πληρώσουν…
- Τα προβλήματα κυκλοφορίας και στάθμευσης οξύνονται αντί να λύνονται, περιορίζοντας ακόμη περισσότερο τις δυνατότητες παιχνιδιού για τα παιδιά ή περιπάτου για όλους…
- Κοινωνικά φαινόμενα όπως τα ναρκωτικά στέλνουν όλο και περισσότερους ανθρώπους στο θάνατο ενώ την ίδια στιγμή το φαινόμενο των άστεγων κάνει αισθητή την παρουσία του και στη γειτονιά μας…
- Η ζωή γενικά στην πόλη γίνεται όλο και πιο απάνθρωπη, χάνει κάθε ομορφιά και υποτάσσεται μαζί με το περιβάλλον στις ανάγκες της κερδοφορίας…