Τρίτη 28 Ιουλίου 2015

Η κυβέρνηση χέρι χέρι με τη ΚΕΔΕ ενάντια στους εργαζόμενους στα κοινωφελή

του Βασίλη  Φλώρου*
Πέρασε ο καιρός που οι καταγγελίες και τα συνθήματα για την κατάργηση των προγραμμάτων κοροϊδίας και ανακύκλωσης της ανεργίας, είχαν το ρομαντισμό τους.
Πλέον τα προγράμματα Κοινωφελούς Εργασίας, με απόλυτα ξεκάθαρο τρόπο, εργαλειοποιούνται τάχιστα και εξοπλίζονται με ακόμη αντιδραστικότερο πλαίσιο για να εξυπηρετήσουν το σκοπό τους, τον οποίο από την πρώτη στιγμή επισήμαιναν οι πολιτικές και εργατικές συλλογικότητες του κινήματος:
  • Πως αξιοποιείται η ανεργία, που γεννά το καπιταλιστικό σύστημα και οι μνημονιακές πολιτικές, σαν εργαλείο για να μειωθούν μισθοί και μεροκάματα, για να συντρίβουν εργατικά δικαιώματα και κατακτήσεις.
  • Πως αντικαθίσταται η μόνιμη και σταθερή εργασία με κακοπληρωμένη και ελαστική εργασία.
Φροντίζει για αυτό η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, πέρα από οποιαδήποτε μνημονιακή υποχρέωση ή δέσμευση, αλλά εξαιτίας της κυβερνησιμότητας και της υπεράσπισης της καταστροφικής ευρωπαϊκής προοπτικής στην ΕΕ. Απ” ότι φαίνεται δεν ήταν καθόλου δύσκολο ή οδυνηρό το να συνταχθεί απόλυτα η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Εργασίας με τις επιβουλές της ΚΕΔΕ, οι οποίες έχουν ως εξιλαστήρια θύματα τους επιτυχόντες και εργαζόμενους στην Κοινωφελή Εργασία για το 2015.
Συγκεκριμένα στη φυσιογνωμία των προγραμμάτων του 2015, προέκυψαν σημαντικές ποιοτικές αλλαγές εις βάρος των εργαζόμενων:
  1. Ήδη από την προκήρυξη, καλύφθηκε η πάγια απαίτηση των δήμων, να τους λυθούν τα χέρια ώστε να απασχολήσουν κόσμο σε εργασίες που ανταποκρίνονται σε βαρέα και ανθυγιεινή ασφάλιση.
Να θυμίσουμε πως πέρυσι, οι δήμοι απασχόλησαν για διάστημα μεγαλύτερο του ενός μηνός, παράνομα 5μηνίτες σε τέτοιες θέσεις, μέχρι να υποχρεωθεί ο ΟΑΕΔ να εκδώσει εγκύκλιο που το χαρακτήριζε ως απαράδεκτο σύμφωνα με τους περιορισμούς του προγράμματος. Μια παρέμβαση που προέκυψε όχι βέβαια ως μάννα εξ” ουρανού, αλλά ως αποτέλεσμα των έντονων κινητοποιήσεων και διαμαρτυριών που πραγματοποιήθηκαν. Και παρά τη συγκεκριμένη εξέλιξη, αρκετοί ήταν οι δήμοι που εξακολούθησαν να το πράττουν ελλείψει εργατικών παρεμβάσεων και ενημέρωσης ή διστακτικότητας των εργαζομένων στα Κοινωφελή, πόσο μάλλον εξαιτίας των ανύπαρκτων ελέγχων της πολιτείας.
Φέτος οι δήμοι βαδίζουν στο ίδιο μοτίβο, από την πρώτη στιγμή προώθησαν σε τέτοιες εργασίες επιτυχόντες ΥΕ Γενικών Καθηκόντων, χωρίς καν να έχει ξεκαθαριστεί το ποιος θα αναλάβει την καταβολή της διαφοράς στις ασφαλιστικές εισφορές μεταξύ των δύο κατηγοριών ασφάλισης.
Από τη μια η ΚΥΑ του κοινωφελούς είναι ξεκάθαρη σε ότι αφορά το μέγιστο ύψος ασφαλιστικών εισφορών ανά εργαζόμενο που καταβάλλει το πρόγραμμα, από την άλλη δεν υπάρχει ούτε μία απόφαση δημοτικού συμβουλίου για εκταμίευση κονδυλίων για αυτό το σκοπό. Στην πραγματικότητα οι δημοτικές αρχές απλά εύχονται την κάλυψή του από το Υπουργείο, ρισκάροντας συνειδητά ωστόσο το να εργαστεί και να βρεθεί αυτός ο κόσμος χωρίς τα ένσημα που δικαιούται.
Πέρα από το παραπάνω όμως, το σημαντικό σε αυτή την υπόθεση είναι η επιδεικτική αγνόηση των προειδοποιήσεων που κατέθεσε μέσω εγγράφου η ΠΟΕ – ΟΤΑ στα υπουργεία Εσωτερικών και Εργασίας. Αναλυτικά:
Με έγγραφό της προς τον Υπουργό Εσωτερικών & Διοικητικής Ανασυγκρότησης, Νίκο Βούτση και Εργασίας, Γιώργο Κατρούγκαλο, η Π.Ο.Ε.-Ο.Τ.Α. καταγγέλλει παράνομη απασχόληση στα Προγράμματα Κοινωφελούς Εργασίας του Ο.Α.Ε.Δ. και ειδικότερα στην απασχόληση υπαλλήλων Υ.Ε. Γενικών Καθηκόντων σε Υπηρεσίες Καθαριότητας των Δήμων.
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τον νομικό ισχυρισμό της Ομοσπονδίας, στο υπ” αριθμ. πρωτ.: 288/15-7-2015 έγγραφο της Γενικής Γραμματείας Διαχείρισης Κοινοτικών και άλλων Πόρων του Υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, σχετικά με τη υλοποίηση της Δημόσιας Πρόσκλησης 2/2015, περί Κοινωφελούς Εργασίας και σε ότι ειδικότερα αφορά στην πρόσληψη της ειδικότητας Υ.Ε. Γενικών Καθηκόντων και την απασχόλησή τους σε εργασίες Καθαριότητας στους Δήμους, επισημαίνεται ότι, έχει κριθεί πως, στην Καθαριότητα μπορούν ν’ απασχολούνται υπάλληλοι κατηγορίας Υ.Ε., οι κλάδοι των οποίων ρητά κατονομάζονται για την Καθαριότητα (π.χ. Υ.Ε. εργατών Καθαριότητας) και τις σχετικές ή άλλες εργασίες από το κλαδολόγιο που ισχύει για τους Ο.Τ.Α. και όχι αδιάκριτα οι υπάλληλοι Υ.Ε. Γενικών Καθηκόντων, οι οποίοι μπορούν να απασχοληθούν σε κάθε άλλη εργασία πλην εκείνων που ρητά έχουν ορισθεί από τη σχετική νομοθεσία, όπως π.χ. Υ.Ε. Εργατών Κήπων, ή Εργατών Δημοτικών Νεκροταφείων ή Εργατών Δημοτικών Σφαγείων κ.λπ.
Επίσης, διευκρινίζεται από την Π.Ο.Ε-Ο.Τ.Α. ότι, όσοι νόμιμα απασχοληθούν στις Υπηρεσίες Καθαριότητας εκτός από την ασφάλιση τους στα Β.Α.Ε, την χορήγηση του επιδόματος Επικίνδυνης και Ανθυγιεινής Εργασίας θα πρέπει να τους χορηγούνται τα Μέσα Ατομικής Προστασίας (Μ.Α.Π.) όπως προβλέπεται από την σχετική νομοθεσία.
«Κατά συνέπεια θα πρέπει η «αναρμόδια» Υπηρεσία του Υπουργείου Εργασίας να προβεί στην άμεση ανάκληση του ανωτέρω εγγράφου και ακολούθως να δώσετε οδηγίες σύμφωνα με όσα προβλέπονται από την κείμενη για τους Ο.Τ.Α. νομοθεσία, άλλως θα υποχρεωθούμε να προσφύγουμε στις κατά τόπους Επιθεωρήσεις Εργασίας για την παράνομη απασχόλησή τους», τονίζει η Π.Ο.Ε.-Ο.Τ.Α.
Επόμενος σταθμός:
  1. Με πρόσφατη ειδική εγκύκλιο, που δεν έχει έρθει ακόμα στο φως της δημοσιότητας, καταρρίπτεται το δικαίωμα στην αργία λόγω κλειστών υπηρεσιών και μετατρέπεται σε κυλιόμενη η διάρκεια του 5μήνου.
Άλλη μια εξυπηρέτηση ενός αγωνιώδους αιτήματος της ΚΕΔΕ, που μπροστά στα αδιέξοδα ετών της ευρωπαϊκής πολιτικής και με ποιο επιθετικό τρόπο φέτοςπροσπαθεί να εξασφαλίσει προσωπικό (χωρίς κόστος) για τους παιδικούς σταθμούς μέχρι την κρίσιμη περίοδο του Ιανουαρίου.
Πέρυσι το κίνημα κατόρθωσε να βάλει κάποια πράγματα στην θέση τους για τα Κοινωφελή. Υποχρέωσε τον ΟΑΕΔ να εκδώσει πριν την περίοδο των διακοπών του Πάσχα την ακόλουθη διευκρίνιση:
Α) Στις περιπτώσεις των επίσημων αργιών του δημοσίου τομέα, οι ωφελούμενοι άνεργοι ασφαλίζονται και αμείβονται κανονικά, αναγράφοντας στο παρουσιολόγιο που τηρούν την λέξη αργία.
Β) Στην περίπτωση των ωφελούμενων με την κοινωφελή εργασία που απασχολούνται σε φορείς του υπουργείου Παιδείας την περίοδο των διακοπών του Πάσχα, όπου οι σχολικές μονάδες παραμένουν κλειστές, θα εφαρμόζεται η οδηγία που εστάλη από τον ΟΑΕΔ , η οποία αναφέρει ότι «Ως χρόνος εργασίας, θεωρείται ο χρόνος που ο ωφελούμενος μισθωτός πλήρους απασχόλησης είναι στη διάθεση του εργοδότη / επιβλέποντα φορέα να απασχοληθεί».
Ωστόσο φέτος, επί της ουσίας το αντίστοιχο καταργείται εντέχνως στην πράξη.
Αφενός για τον φορέα – εργοδότη Υπουργείο Παιδείας, η αντίστοιχη φάση του κοινωφελούς θα τρέξει σε ημερομηνίες που η έκδοση των αποτελεσμάτων των επιτυχόντων θα συμπίπτουν με την έναρξη της σχολικής χρονιάς.
Αφετέρου για τους φορείς – εργοδότες Δήμους, που η αντίστοιχη φάση του κοινωφελούς ολοκληρώθηκε στις αρχές του Ιούλη, αφού πρώτα εξαντλήθηκε αδικαιολόγητα από την πλειοψηφία των δήμων το περιθώριο, της υποχρέωσής τους με βάση την ΚΥΑ, να πραγματοποιήσουν τις προσλήψεις εντός 30 ημερώνστη συνέχεια και μετά από έντονη απαίτηση της ΚΕΔΕ φημολογείται πως προέκυψε εγκύκλιος από το Υπουργείο, που αναφέρει:
Ειδικότητες οι οποίες δεν έχουν αντικείμενο απασχόλησης τον Αύγουστο ξεκινάνε τον Σεπτέμβρη
Αναρωτιόμαστε αν τα αποτελέσματα των προγραμμάτων έβγαιναν χωρίς τις μεγάλες καθυστερήσεις τον Ιούνη, το Υπουργείο και οι δήμοι πραγματικά θα διατηρούσαν για 2 ολόκληρους μήνες στην κατάψυξη τους επιτυχόντες;
Είναι τόσο ασύδοτοι οι δήμοι και δεν υφίσταται καμιά ελεγκτική αρχή για να εξαντλούν χωρίς λόγο το 30ήμερο της πρόσληψης; Υποτίθεται αυτό παρέχεται για τις διοικητικές διεκπεραιώσεις των προσλήψεων και όχι για άλλους λόγους. Επιπλέον επιτρέπεται να συμβαίνει αυτό ενάντια σε κόσμο στερημένο για χρόνια από εισοδήματα που στο συγκεκριμένο πρόγραμμα έχει υποστεί απανωτές καθυστερήσεις και αναβολές; Να θυμίσουμε μόνο πως η ανακοίνωσή του προγράμματος έγινε πέρυσι το φθινόπωρο και η έναρξη των αιτήσεων τον Απρίλη.
Επίσης, με έναρξη τον Σεπτέμβρη, η παράταση του 5μήνου θα συμπέσει με το κλείσιμο των σχολείων και παιδικών σταθμών λόγω Χριστουγέννων. Τότε θα αναγνωριστεί η αργία ή θα υπάρχει εκ νέου παράταση λόγω μη αντικειμένου απασχόλησης, βασιζόμενοι στην ίδια λογική – βουλιμία; 
Τη στιγμή που το Υπουργείο επανειλημμένα δηλώνει κατηγορηματικά πως δε μπορεί να παρεκκλίνει από την ΚΥΑ για να ικανοποιήσει τους εργαζόμενους στο απαράδεκτο της εξαίρεσης των κοινωφελών από την εργατική νομοθεσία, πολύ εύκολα εφευρίσκει τρόπους να το μεταλλάξει εισάγοντας το κυλιόμενο 5μηνο και απαξιώνοντας επιπλέον δικαιώματα.
Ένα ακόμα δείγμα των προθέσεων:
  1. Επίσης από την προκήρυξη, φέτος προστέθηκε η δυνατότητα να αιτηθούν οι εργαζόμενοι την απουσία τους για σοβαρούς λόγους, με ισόποση αναπλήρωση του χρόνου στο τέλος του 5μηνου.
Ένας επαίσχυντος και απροκάλυπτος δούρειος ίππος υπονόμευσης των δικαιωμάτων για άδειες στις περιπτώσεις εγκυμοσύνης – γέννας, ασθένειας και όχι μόνο. Επιχειρείται να αντικατασταθεί το δικαίωμα και η διεκδίκηση απολαβής του καθεστώτος των αδειών, με την αργία άνευ αποδοχών για να κλείσουν στόματα και να περιοριστούν οι αντιδράσεις, καθώς πως να το κάνουμε, στο σύγχρονο εργασιακό μεσαίωνα σε σχέση με το να αρρωστήσεις και να χάσεις το μεροκάματο, το να αρρωστήσεις και να μπορέσεις να αναπληρώσεις το μεροκάματο αντικατοπτρίζει πλήρως τον Διαφωτισμό που επαγγέλλεται η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ,οι προηγούμενες μνημονιακές κυβερνήσεις και πρωτίστως το ευρωπαϊκό όραμα της Ε.Ε. απέναντι στους εργαζόμενους και τους άνεργους.
Αποκαλύπτεται πλέον πως τα 5μηναείτε με την απόπειρα εισαγωγής της βαρέας και ανθυγιεινής ασφάλισης, είτε με τη μεθόδευση της έναρξής τους, είτε θεσμοθετώντας το κυλιόμενο χαρακτήρα τους, είτε με την επιδεικτική εξαίρεση εφαρμογής της εργατικής νομοθεσίας, ειδικά στους ΟΤΑ φτάνουν να καλύπτουν μεγάλο ποσοστό των συνολικά εργαζόμενων, οι οποίοι καλούνται σε αυτό το διάστημα να βγάζουν εργασίες που χρονίζουν. Καλύπτουν με κάθε έννοια πάγιες και διαρκείς ανάγκες, και επιχειρείται με αυτά ανεπιτυχώς να καλυφθούν τα κενά που έχουν δημιουργηθεί στο δημόσιο και ειδικά στις δημοτικές – περιφερειακές υπηρεσίες, τα τελευταία χρόνια από τις απολύσεις, τη διαθεσιμότητα, τη μη ανανέωση συμβάσεων. Από την πλευρά του κόσμου της ανεργίας, είναι πιο ώριμες από ποτέ οι διεκδικήσεις για κατάργηση των προγραμμάτων της ανακύκλωσης της ανεργίας και για προσλήψεις μόνιμου προσωπικού με ενιαία εργασιακά δικαιώματα. Εξελίσσεται ένας αγώνας ταχύτητας, μιας και οι υποσχέσεις (για ποιον;) του Υπουργείου και ΟΑΕΔ την άνοιξη, ανέφεραν πως «αγωνίζονται» για τη διεύρυνση του χρόνου των 5μηνων σε 8μηνα. Ειδικά μετά την εξέλιξη της υποταγής και συμφωνίας με την Τρόικα, και με το μνημόνιο 3, εις αναμονή του νέου χειρότερου υβριδίου επισφαλούς απασχόλησης, αν δεν υπάρξει εργατική απάντηση.
Επιπλέον, πέρα των απαράδεκτων μισθολογικών όρων, με τους μισθούς πείνας 495€ για άνω των 25 ετών και 431€ για κάτω των 25, χαμηλότερα ακόμα και από σημερινό κατώτατο μισθό (586€ και 511€ αντίστοιχα), πέρα της αντισυνταγματικής εξαίρεσης από την εργατική νομοθεσία σύμφωνα και με τη γνωμάτευση του Συνήγορου του Πολίτη (μετά τις απανωτές καταγγελίες στον ίδιο ή στις Επιθεωρήσεις Εργασίας ή ακόμα και στις δικαστικές αίθουσες βλ. Δικαιώματα εργαζομένων σε προγράμματα κοινωφελούς χαρακτήρα του ΟΑΕΔ), σε αυτά τα προγράμματα με το διπλό και στην ουσία ανύπαρκτο καθεστώς εργοδότη σε ότι αφορά τις υποχρεώσεις τους, υφίσταται και αφθονεί η ανεξέλεγκτη εργοδοτική ασυδοσία των δημοτικών αρχών και φορέων. Ειδικά στους Υποχρεωτικής Εκπαίδευσης και όχι μόνο, δεν αναγνωρίζουν ειδικότητες, δεν εφαρμόζουν καθηκοντολόγια και αντιμετωπίζουν τους εργαζόμενους ως δυναμικό για όλες τις χρήσεις και παντός καιρού. Αναρωτιόμαστε στις υψηλές θερμοκρασίες καύσωνα αυτές τις μέρες ποιος δήμος εφάρμοσε την πολιτική προστασίας που προβλέπεται και ποιος μηχανισμός έλεγξε και προστάτευσε τους εργαζόμενους στο πράσινο. Ήδη κοινωφελείς εργαζόμενοι που στάλθηκαν για εργασία στα εγκαταλελειμμένα πάρκα – ζούγκλες  υποχρεώθηκαν να καταφύγουν μέχρι και στα νοσοκομεία από τα κρούσματα θερμοπληξίας.
Ενώ ταυτόχρονα, λόγω του ίδιου καθεστώτος,  αποτελούν εκκολαπτήριο «ευρωπαϊκών προδιαγραφών» πελατειακών σχέσεων, μιας και η ατάκα: αν έχεις μέσο θα σε τοποθετήσουν σε γραφείο, αλλιώς σε περιμένει το πράσινο και η καθαριότητα, αποτελεί κοινή εμπειρία και τακτική που ανθεί στους δήμους.
Είναι ατέλειωτες οι καταγγελίες και οι προσωπικές μαρτυρίες για τις παραβάσεις και τις εξωφρενικές απαιτήσεις που γίνονται από τους συγκεκριμένους εργοδότες, που ξεκινούν από τους δημάρχους και αντιδημάρχους, διαπερνούν τους προϊσταμένους και δυστυχώς καταλήγουν ακόμη και σε ορισμένους μόνιμους υπαλλήλους. Παρόλα αυτά, λείπει από τον κόσμο η αποφασιστικότητα και η εμπιστοσύνη στις δυνάμεις του, εξαιτίας του ανύπαρκτου συνδικαλιστικού πλαισίου κάλυψης, της τρομακτικής ανασφάλειας και των ωμών εκβιασμών.
Όπως λείπουν και παρεμβάσεις μαζικών και οργανωμένων εργατικών συλλογικοτήτων που θα μπορούσαν να σταθούν αλληλέγγυες στους πιο βάναυσα εκμεταλλευόμενους εργαζόμενους στο δημόσιο αυτή τη στιγμή, αναφερόμενοι σε πανελλαδική κλίμακα, καθώς εκτιμάται πως στο επόμενο διάστημα, ή και ήδη σε κάποιες περιπτώσεις, οι εργοδότες – δήμοι, το υπουργείο και η κυβέρνηση θα εισπράξουν τις κατάλληλες απαντήσεις από τον κόσμο της εργασίας, που καλείται να βαδίσει σε κοινό αγώνα με αλληλεγγύη και αξιοπρέπεια για να μην χρησιμοποιούν κανέναν ώστε να διαλύουν τα δικαιώματα των υπόλοιπων, όπως και για την υπεράσπιση των αναγκών και επιθυμιών ολόκληρης της εργαζόμενης κοινωνίας.
Κλείνοντας, αναρωτιέμαι αν τη στιγμή που αυτή η κυβέρνηση κατόρθωσε να εξοφλήσει τις δόσεις στους δανειστές και να καλύψει τις ανάγκες των τραπεζών, αν θα κατορθώσει άραγε να αποδώσει έγκαιρα στους κοινωφελείς τη μισθοδοσία Ιουλίου.
εργαζόμενος σε Κοινωφελή το 2014 & το 2015 και είναι μέλος της συλλογικότητας Attack στην επισφάλεια και την ανεργία

ΠΗΓΗ: Παντιέρα-αντικαπιταλιστική ενημέρωση (www. pandiera.gr)

ΛΑΪΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΔΥΤΙΚΩΝ ΣΥΝΟΙΚΙΩΝ “ΟΧΙ ΜΕΧΡΙ ΤΕΛΟΥΣ”: Όταν λέμε “ΟΧΙ”, εννοούμε ΟΧΙ!

Γιατί οι ανάγκες και τα δικαιώματά μας είναι πάνω από τα κέρδη τους, τα μνημόνια και το χρέος τους, την Ε.Ε. και το ευρώ τους...
Στις 5 Ιουλίου, ο ελληνικός λαός είπε το πιο ηχηρό ΟΧΙ σε παλιά και νέα μνημόνια. Ξεπερνώντας το φόβο, την οικονομική τρομοκρατία των κλειστών τραπεζών, τη μαύρη προπαγάνδα των Μ.Μ.Ε. και τις εκκλήσεις για τη “σωτηρία της πατρίδας” ξεπεσμένων πολιτικών, δημάρχων και ξεπουλημένων μεγαλοσυνδικαλιστάδων, αγνόησε τον “κίνδυνο” εξόδου της χώρας από την Ε.Ε. και το ευρώ, απαίτησε μια καλύτερη ζωή κι όχι μια νέα μνημονιακή συμφωνία, ένα δρόμο ρήξης με τις αντιλαϊκές πολιτικές κι όχι μια νέα πορεία υποταγής στους εμπνευστές τους.
Στις εργατικές γειτονιές της Δυτικής Θεσ/νίκης το ΟΧΙ του λαού ήταν ακόμη πιο βροντερό. Ήταν το ΟΧΙ των φτωχών που διατράνωναν τη θέλησή τους να μπει τέρμα στη λιτότητα, τις απολύσεις και την ανεργία, την ελαστική και την απλήρωτη εργασία, τη φορομπηξία και το ξεπούλημα της δημόσιας γης και περιουσίας. Ήταν όχι στη βάρβαρη αντιλαϊκή πολιτική των μνημονίων που στην περιοχή μας οδήγησε στο κλείσιμο χιλιάδες μαγαζιά και μικρές επιχειρήσεις, επέβαλε άθλιες συνθήκες ζωής για χιλιάδες οικογένειες που ζουν από τα συσσίτια, χωρίς ρεύμα και νερό, υποβάθμισε τις υπηρεσίες υγείας, παιδείας και κάθε κοινωνική υπηρεσία.
Αυτό το ΟΧΙ του λαού η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ (σε αγαστή συνεργασία με τα παλιά μνημονιακά κόμματα που ο λαός απαξίωσε με την ψήφο του) την επόμενη κιόλας μέρα του δημοψηφίσματος, επιχείρησε να το μετατρέψει σε “ΝΑΙ”, προχωρώντας σε νέες διαπραγματεύσεις με τις εταιρείες δολοφόνων Ε.Ε. και Δ.Ν.Τ. Αγνόησε τη λαϊκή εντολή και υπέγραψε νέα συμφωνία για την παροχή νέου δανείου (για τη σωτηρία των τραπεζιτών) ταυτόχρονα με την υπογραφή νέου (ακόμη πιο βάρβαρου από τα προηγούμενα) μνημονίου.
Το 3ο μνημόνιο κυβέρνησης-Ε.Ε.-Δ.Ν.Τ. έρχεται να ολοκληρώσει την πορεία καταστροφής του τόπου, εξαθλίωσης και υποδούλωσης του λαού που ξεκίνησε με τα δυο προηγούμενα:
  • καταργεί κάθε έννοια λαϊκής κυριαρχίας στη χώρα με την πρόβλεψη της συμφωνίας ότι "η κυβέρνηση οφείλει να συμβουλεύεται και να συμφωνεί με τους θεσμούς για όλη τη νομοθεσία στους σχετικούς τομείς, σε επαρκή χρόνο πριν από την υποβολή τους σε δημόσια διαβούλευση ή στη βουλή”
  • αμφισβητεί κάθε έννοια κοινωνικής λειτουργίας του κράτους αφού μέσω της “αυτόματης δημοσιονομικής προσαρμογής” θα περικόπτονται κοινωνικές υπηρεσίες, όπως η παιδεία και η υγεία, όταν δεν “βγαίνουν” οι προβλέψεις του προϋπολογισμού
  • φορτώνει νέους φόρους στα φτωχά λαϊκά στρώματα και απελευθερώνει τους πλειστηριασμούς κατοικίας, φτιάχνοντας πιο εύκολο το δρόμο για τις κατασχέσεις των σπιτιών μας από τους τραπεζίτες
  • ξεπουλά δημόσια γη και περιουσία αξίας 50δις ευρώ (λιμάνια, αεροδρόμια, παραλίες, πρώην στρατόπεδα, ενέργεια κ.ά), για άλλη μια φορά “πουλώντας το παραμύθι” της ανάπτυξης
  • ετοιμάζει μια σειρά ρυθμίσεις που θα επιβάλλουν νέες περικοπές μισθών και συντάξεων, αύξηση ορίων συνταξιοδότησης, απελευθέρωση απολύσεων και κατάργηση εργασιακών δικαιωμάτων
      Ο λαός δεν έδωσε σε κανέναν το δικαίωμα (όποιο πολιτικό πρόσημο, δεξιό ή αριστερό, κι αν έχει) να διαπραγματευτεί και να παραφράσει το “ΟΧΙ” του. Αυτός ο λαός που “σήκωσε μπόι”, τώρα είναι η ώρα να διεκδικήσει όλα αυτά που του ανήκουν!
Σε κάθε γειτονιά και χώρο δουλειάς, με Λαϊκές Συνελεύσεις κι οργάνωση του λαού, κάνουμε το ΟΧΙ της κάλπης πράξη, ΟΧΙ της ρήξης και της ανατροπής, ανυποχώρητο αγώνα για:
  • να μην περάσει το τρίτο μνημόνιο, να μην ψηφιστεί και να μην εφαρμοστεί κανένας νέος αντιλαϊκός νόμος και να ξηλωθεί όλο το προηγούμενο μνημονιακό πλαίσιο
  • να βγάλουμε η θηλιά του χρέους και των μνημονίων, με την πλήρη διαγραφή του και τη ρήξη με την Ε.Ε. και το ευρώ
  • να πληρώσουν για την κρίση όσοι τη δημιούργησαν και κερδίζουν απ’ αυτήν, τραπεζίτες, εφοπλιστές και μεγαλοεργολάβοι.
  • να περάσουν στο δημόσιο και να λειτουργούν με εργατικό έλεγχο, σε όφελος του λαού και για τις ανάγκες του λαού και όχι του κέρδους, οι τράπεζες και οι επιχειρήσεις στρατηγικής σημασίας
  • να επιβάλουμε μέτρα που θα βελτιώνουν τη ζωή, τους μισθούς, τις συντάξεις, την παιδεία, την υγεία, τις κοινωνικές υπηρεσίες, θα αντιμετωπίζουν την ανεργία, την ελαστική ή απλήρωτη εργασία
  • να βάλουμε τέρμα στην πολιτική της φορολεηλασίας για το λαό, της επιβολής του ΕΝΦΙΑ, των πλειστηριασμών κατοικίας και των κατασχέσεων, της υφαρπαγής των λαϊκών καταθέσεων
  • να ανατρέψουμε οριστικά την αντιλαϊκή πολιτική και κάθε κυβέρνηση που την προωθεί

Παρασκευή 24 Ιουλίου 2015

Ρήξη: Επιστροφή στην «εποχή των σπηλαίων» ή νέος «χρυσός αιώνας»;

του Λεωνίδα Βατικιώτη

Αν και πέρασαν σχεδόν δυο μήνες από την πρώτη δημοσίευσή του στην εφημερίδα "ΠΡΙΝ" (30/5/15) το άρθρο του οικονομολόγου-δημοσιογράφου Λεωνίδα Βατικιώτη, βασικού συντελεστή της κίνησης για τη διαγραφή του χρέους όλα τα τελευταία χρόνια, όχι μόνο παραμένει επίκαιρο αλλά καθίσταται εξαιρετικά χρήσιμο στις μέρες μας που εντείνεται η αμφισβήτηση του μονόδρομου της Ε.Ε. και του ευρώ κι η αναζήτηση ενός άλλου δρόμου χωρίς τη θηλιά του χρέους και των μνημονίων, έξω από τη φυλακή του ευρώ και της Ε.Ε.


   Όταν τα ήπια επιχειρήματα, για το «σπίτι των λαών», τη δυνατότητα της ΕΕ να μεταρρυθμιστεί και την πειθώ των λογικών επιχειρημάτων, καταρρέουν τότε επιστρατεύεται το τελευταίο επιχείρημα των Μνημονιακών και νεοφιλελεύθερων: Η ρήξη εμφανίζεται σαν ισοδύναμο της επιστροφής στην «εποχή των σπηλαίων». 
   Αξίζει έτσι να επιχειρήσουμε να σκιαγραφήσουμε το περίγραμμα της επόμενης μέρας της ρήξης, δηλαδή της αθέτησης πληρωμών και της μονομερούς διαγραφής του δημόσιου χρέους και της εξόδου από την ευρωζώνη και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Είναι αναγκαίο δε να τονισθεί το τεράστιο μεθοδολογικό πρόβλημα που εγείρεται καθώς με τα δεδομένα του σήμερα επιχειρείται να λυθεί μια εξίσωση του αύριο, όταν όλες οι παράμετροι του προβλήματος θα έχουν αλλάξει άρδην. Πρόκειται μάλιστα για περιορισμό που δεν επιδρά μόνο ούτε καν κυρίως αρνητικά, δεδομένου ότι η σύγκρουση με το κεφάλαιο θα στερήσει την κοινωνία από πολύτιμους και υπαρκτούς πόρους (πχ τα 6 δισ. καθαρών εισροών από τις δοσοληψίες με την ΕΕ το 2015), αλλά κατά βάση θετικά, δεδομένης της ασύλληπτης καταστροφής παραγωγικών δυνάμεων, που τείνει να λάβει ενδημικό χαρακτήρα: από την ανεργία που έχει σταθεροποιηθεί στο 26%, μέχρι το αργούν παραγωγικό δυναμικό που στη βιομηχανία αγγίζει το 34%. 
   Επτά είναι οι τομείς που θα επηρεαστούν άμεσα την επόμενη μέρα της ρήξης κι έχουν επίσης σημασία τόσο για τα λαϊκά εισοδήματα όσο και για την οικονομία: Νόμισμα, χρηματοδότηση εισαγωγών και ελλειμμάτων του κρατικού προϋπολογισμού, τράπεζες, διατροφή, ενέργεια και φάρμακα. 
   Η ισοτιμία του νέου νομίσματος το πρώτο χρονικό διάστημα θα είναι συνδεδεμένη και σε σχέση ένα προς ένα με το ευρώ, παρότι η ισοτιμία που αντιστοιχεί στη δομή της ελληνικής οικονομίας είναι χαμηλότερη ακόμη κι απ’ αυτήν που έχει σήμερα το ευρώ: Μια ισοτιμία ιδανικά «μαλακή» (λόγω της παρουσίας των νοτίων χωρών στην ευρωζώνη) για να μπορεί να εξάγει η Γερμανία, καταστροφικά «σκληρή» ωστόσο για την περιφέρεια. Η πρόσδεση στο ευρώ θα είναι πολιτική απόφαση για να αποτραπούν τιμωρητικού χαρακτήρα κερδοσκοπικές επιθέσεις στη νέα δραχμή και τα απανωτά σοκ στις καθημερινές συναλλακτικές συνήθειες. Ανάλογες πρακτικές «σύνδεσης» δεν ακολουθούνται μόνο από «κλειστές οικονομίες», αλλά και από υπερ-διεθνοποιημένες όπως του Χονγκ Κονγκ. Οι επιπτώσεις της υποτίμησης στα λαϊκά εισοδήματα μπορούν να εξουδετερωθούν με ανάλογες μισθολογικές αυξήσεις, ενώ στο επίπεδο τιμών, όπως έχει δείξει ο Θ. Μαριόλης, θα είναι ελεγχόμενες. Δεν θα προκύψει δηλαδή ανεξέλεγκτος πληθωρισμός. Κίνδυνος που είναι αστείο να προβάλλεται σε μια οικονομία η οποία πάσχει από αποπληθωρισμό και, σε επίπεδο ευρωζώνης, για την αντιμετώπισή του ξοδεύονται μηνιαίως 60 δισ. ευρώ, μέσω του προγράμματος Ποσοτικής Χαλάρωσης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Δάνεια που έχουν συναφθεί σε ευρώ, με νόμο θα μετατραπούν στο νέο νόμισμα. 

Βελτίωση κι όχι υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου θα ακολουθήσει τη διαγραφή του χρέους και την έξοδο από ευρώ – ΕΕ
Το αναγκαίο συνάλλαγμα για την κάλυψη του ελλείμματος του εμπορικού ισοζυγίου που (χωρίς καύσιμα και πλοία) ανήλθε το 2014 σε 8,13 δισ. ευρώ (από 16,04 δισ. το 2010) μπορεί να καλυφθεί από το πλεονασματικό ισοζύγιο ταξιδιωτικών υπηρεσιών που το 2014 ανήλθε σε 11,32 δισ. ευρώ (13,39 δις. εισπράξεις μείον 2,07 πληρωμές). Η μικρή παρουσία καθετοποιημένων τουριστικών δραστηριοτήτων, που ελέγχονται από πολυεθνικές-παρά την αυξανόμενη τους διείσδυση στον κλάδο τα τελευταία χρόνια, επιτρέπει σε μια κυβέρνηση να παρέχει τα κατάλληλα κίνητρα για να συγκεντρώσει αυτούς τους πόρους. Επιπλέον το κλίαρινγκ (μη εγχρήματες μορφές ανταλλακτικού εμπορίου) μπορεί να υποκαταστήσει την ανάγκη συναλλάγματος, ενώ έξυπνα μέτρα προώθησης των εισαγωγών, όπως αυτά που εφαρμόζει πετυχημένα η Αργεντινή με την υποχρέωση που αναλαμβάνει κάθε εισαγωγέας να εξάγει ένα συγκεκριμένο ποσοστό της αξίας των εισαγωγών του, περιορίζουν την ανάγκη σε συνάλλαγμα και τονώνουν τις εξαγωγές. 
 Ανάγκη για κάλυψη των ελλειμμάτων του κρατικού προϋπολογισμού δεν υπάρχει τουλάχιστον για παλιούς και νεοφώτιστους λάτρεις των Μνημονίων που υποστηρίζουν ότι παρέδωσαν πλεονάσματα. Για όλους τους υπόλοιπους που οι αυξημένες ανάγκες επανασύστασης των εσχάτως παρηκμασμένων και μόνιμα ελλιπών κοινωνικών δομών αποτελούν προτεραιότητα υπάρχει η δυνατότητα κοπής νέου χρήματος, που φυσικά κινείται σε περιορισμένα όρια. Πέρα απ’ αυτά υπάρχει η βασιλική οδός του εσωτερικού δανεισμού, που κάλλιστα μπορεί να μετατραπεί σε εργαλείο αναδιανομής κι ενίσχυσης των χαμηλών εισοδημάτων, δείχνοντας πως δεν είναι μεμπτές όλες οι μορφές χρέους. Έτσι άλλωστε ήταν σε έναν βαθμό όσο το ελληνικό δημόσιο κάλυπτε τις χρηματοδοτικές του ανάγκες μέσω της έκδοσης εντόκων γραμματίων που απευθύνονταν στο αποταμιευτικό κοινό, ακόμη και τη δεκαετία του ‘90. Ενδεικτικά, το 1998 το 80% του δανεισμού ήταν εσωτερικός, με το 70% αυτού του δανεισμού να είναι βραχυχρόνιος, μικρού δηλαδή κινδύνου. Η Συνθήκη του Μάαστριχτ κατήργησε αυτή την δυνατότητα προς όφελος των τραπεζών γενικά (που εξαφάνισαν έτσι τον ανταγωνισμό τον οποίο δέχονταν) και των χρηματοπιστωτικών κολοσσών ειδικότερα που ανέλαβαν τον δανεισμό των κρατών. Η ασφάλεια που παρέχει ο εσωτερικός δανεισμός φαίνεται πεντακάθαρα στην περίπτωση της Ιαπωνίας που τα επίπεδα ρεκόρ του δημόσιου χρέους της (246,1% για το 2015), ακριβώς επειδή είναι εσωτερικός κι επιδεχόμενος επομένως άπειρων αθόρυβων αναδιαρθρώσεων, δεν έχουν οδηγήσει σε υποβάθμιση το αξιόχρεό της από τους οίκους αξιολόγησης. Ο κίνδυνος που αποτελεί για την διεθνή κερδοσκοπία ο εσωτερικός δανεισμός φάνηκε κι από την τιμωρητική συμπεριφορά που επιδείχθηκε με αφορμή το PSI τον Φεβρουάριο του 2012 όταν για τους ομολογιούχους δεν προβλέφθηκε καμιά πρόνοια. ΔΝΤ και χρηματοπιστωτικοί οίκοι ήθελαν να εξαλείψουν για πάντα αυτή την δυνατότητα. Αντίθετα, μια κυβέρνηση που θέλει να επανασυστήσει την εσωτερική αγορά δανεισμού οφείλει να αποζημιώσει στο ακέραιο τους ομολογιούχους που καταστράφηκαν το 2012, ορίζοντας ενδεχομένως κι ένα πλαφόν, πχ. 100.000 ευρώ, για να αποκλειστούν τα πολύ υψηλά εισοδήματα. 
Η άμεση εθνικοποίηση των τραπεζών θα απαλλάξει την κοινωνία από την αγωνία του παρατεταμένου επιθανάτιου ρόγχου τους. Οι τράπεζες σήμερα, παρά τα 211 δισ. που έχουν πάρει από το 2008 υπό την μορφή ρευστού και εγγυήσεων, είναι σε πολύ χειρότερη μοίρα όπως δείχνει η σχέση δανείων και καταθέσεων: από μια σχέση θαυμαστής ισορροπίας το 2000 (δάνεια 108,23 δισ. ευρώ προς καταθέσεις 109,23 δισ. ευρώ ή 99%) σε μια ασυμμετρία που προκαλούσε ζάλη το 2009 (300,32 δισ. δάνεια προς 237,53 δισ. καταθέσεις ή 126%) η οποία έχει επιδεινωθεί ακόμη περισσότερο (214 δισ. δάνεια τον Ιανουάριο του 2015 προς 147 δισ. καταθέσεις ή 146%, με τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια να ανέρχονται σε 78 δισ. ευρώ) κι η οποία έχει ήδη επιδεινωθεί και θα επιδεινωθεί ακόμη περισσότερο, λόγω της φυγής των καταθέσεων που προκαλεί η πολιτική ασφυξίας της ΕΚΤ. 
Στα είδη διατροφής, με βάση μελέτη τη ΠΑΣΕΓΕΣ (εδώ μπορείτε να την διαβάσετε) που εξετάζει 41 βασικά αγροτικά – διατροφικά προϊόντα φυτικής και ζωικής παραγωγής για το έτος 2011 (Αύγουστος 2012) παρατηρείται αυτάρκεια (όπως ορίζεται η παραγωγή προς την κατανάλωση, με την κατανάλωση να ορίζεται ως παραγωγή συν εισαγωγές μείον τις εξαγωγές) στο ελπιδοφόρο επίπεδο του 91,5%. Με μια δεύτερη ωστόσο ματιά φαίνεται ότι η υψηλότερη αυτάρκεια παρατηρείται σε μη αναγκαία προϊόντα (ελιές βρώσιμες 996%, σταφίδα 275%, αλιεύματα 221%, πορτοκάλια 191% και ακτινίδια 180%), ενώ η χαμηλότερη στα σχεδόν απαραίτητα (ζάχαρη 14%, κρέας βόειο 29%, φακές 33%, σιτάρι μαλακό 33% και χοιρινό 36%). Η περίπτωση της ζάχαρης ωστόσο είναι χαρακτηριστική για να φανεί η καταστροφή που επήλθε στην αγροτική παραγωγή λόγω της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής και των οδηγιών της ΕΕ που οδήγησαν σε κλείσιμο τα εργοστάσια της ΕΒΖ, προς όφελος των γερμανών εξαγωγέων κι έτσι η Ελλάδα από καθαρός εξαγωγέας έγινε καθαρός εισαγωγέας. Ανάλογα παραδείγματα υπάρχουν και στην κτηνοτροφία. Η δυνατότητα να καλύψει μια χώρα το κενό, στο πλαίσιο μιας στροφής της πολιτικής της, αποδείχθηκε το 2010 όταν η Ρωσία προέβη σε μαζικές αγορές νεαρών αγελάδων γαλακτοπαραγωγής από τη Δ. Ευρώπη καταφέρνοντας να γίνει αυτάρκης σε 2 χρόνια μέσα. 
Σε ό,τι αφορά τα στερεά καύσιμα η αγορά χαρακτηρίζεται από υπερπροσφορά με εγκατεστημένη ισχύ 17.500 MW και τη ζήτηση να ανέρχεται στο ανώτατο σημείο της στις 7.000 MW. Όπως συμβαίνει και στην παραγωγή των τροφίμων, έτσι και στην ενέργεια αν δεν υπήρχαν οι οδηγίες της ΕΕ στο πλαίσιο της λεγόμενης απελευθέρωσης, θα μπορούσε να παράγεται πολύ φθηνότερο ρεύμα, σταματώντας για παράδειγμα την σκανδαλώδη χρηματοδότηση των ιδιωτών που ελέγχουν τις ΑΠΕ, επιτρέποντας την επέκταση της ΔΕΗ, κλπ. Σε ό,τι αφορά τα υγρά καύσιμα η στρατηγική συνεργασία της Ελλάδας με τη Ρωσία κι η επιλογή του Ιράν ως προμηθευτή, στη θέση των αμερικάνικων προτεκτοράτων, μπορεί να εξασφαλίσει πολύ πιο φθηνά καύσιμα.
Τέλος, στα φάρμακα μπορεί σήμερα η εγχώρια παραγωγή (από 27 φαρμακοβιομηχανίες) να καλύπτει το 18% μόνο της ζήτησης με το υπόλοιπο 82% να καλύπτεται από πολυεθνικές, οι ίδιοι ωστόσο οι βιομήχανοι που καταγγέλλουν την σκανδαλώδη πριμοδότηση των πολυεθνικών στα χρόνια του Μνημονίου κι οποίοι εξάγουν σε 80 χώρες, έχουν δηλώσει ότι μπορούν να καλύψουν με ποιοτικά φάρμακα σε χαμηλό κόστος το 70% της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας και το 50% της νοσοκομειακής. Αρκεί να δοθούν οι κατάλληλες οδηγίες στη συνταγογράφηση…
Εν κατακλείδι στα τρόφιμα, την ενέργεια, τα φάρμακα αλλά και γενικότερα, η επαναστατική ρήξη, γιατί καμιά αστική κυβέρνηση δεν μπορεί να εφαρμόσει τα παραπάνω μέτρα, θα απελευθερώσει ασύλληπτες προοδευτικές κοινωνικές δυνάμεις, που σήμερα ακρωτηριάζονται, επιτρέποντας στην κοινωνία να εισέλθει σε ένα νέο «χρυσό αιώνα»…

Συγκροτήθηκε η "Λαϊκή Συνέλευση Δυτικών Συνοικιών ΟΧΙ ΜΕΧΡΙ ΤΕΛΟΥΣ"

   Με τη συμμετοχή δεκάδων κατοίκων από διάφορες συνοικίες της δυτικής Θεσ/νίκης πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη 23/7 στους Αμπελόκηπους η πρώτη συνάντηση και συγκροτήθηκε η "Λαϊκή Συνέλευση Δυτικών Συνοικιών ΟΧΙ ΜΕΧΡΙ ΤΕΛΟΥΣ".
   
   Στη συζήτηση έγινε αναφορά στο βροντερό "ΟΧΙ" του 70% των κατοίκων των εργατικών συνοικιών της Θεσ/νίκης και στη δυνατότητα και ανάγκη προάσπισής του "ΜΕΧΡΙ ΤΕΛΟΥΣ" απέναντι στο νέο (πιο βάρβαρο κι απ' τα προηγούμενα) μνημόνιο που φέρνει η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Πέραν της αναφοράς στα αντιλαϊκά μέτρα του 3ου μνημονίου ιδιαίτερη συζήτηση έγινε για το θέμα των πλειστηριασμών και την ανάγκη κοινωνικής αλληλεγγύης. Τονίστηκε ακόμη η ανάγκη ανοίγματος της συζήτησης για τη ζωή, την κοινωνία και την οικονομία έξω από το ευρώ και την Ε.Ε.και συγκρότησης εργατικών και λαϊκών συλλογικοτήτων και οργάνωσης των αγώνων για να βγάλουμε τη θηλιά του χρέους και των μνημονίων, να σπάσουμε τα δεσμά της Ε.Ε. και του ευρώ.

  
Με την υιοθέτηση δε του πλαισίου όπως έμπαινε από την πρόσκληση της Λαϊκής Συνέλευσης  (Συντονίζουμε τους αγώνες μας ενάντια στα μνημόνια, για τη διαγραφή τους χρέους, τη ρήξη με την Ε.Ε. και το ευρώ, την κρατικοποίηση τραπεζών και επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας - Οργανώνουμε την πάλη μας ενάντια στη λιτότητα, τη φορομπηξία, τις περικοπές μισθών-συντάξεων, την υφαρπαγή των λαϊκών καταθέσεων, τις ιδιωτικοποήσεις, την καταστροφή του κοινωνικού κράτους - Βάζουμε φραγμό στη επιβολή του ΕΝΦΙΑ και τους πλειστηριασμούς, τις περικοπές σε υπηρεσίες υγείας, παιδείας, πρόνοιας - Συζητάμε για την κοινωνία και την οικονομία των αναγκών και των δικαιωμάτων της εργαζόμενης πλειοψηφίας) και εμπλουτίστηκε από τη συζήτηση, αποφασίστηκε:
-να κυκλοφορήσουν δύο κείμενα α) για την πολιτική συγκυρία και την ανάγκη αγώνων στη βάση του "ΟΧΙ ΜΕΧΡΙ ΤΕΛΟΥΣ" β) για τους πλειστηριασμούς
-να γίνουν δυο παρεμβάσεις την επόμενη εβδομάδα: α) την Τρίτη 28/7, 7.30μ.μ. πλατεία Επταλόφου (Αμπελόκηποι) και β) την Πέμπτη 30/7, 7.30μ.μ. πλατεία Δημαρχείου (Εύοσμος), ενώ θα πυκνώσουν στο διάστημα μετά το Δεκαπεντάγουστο
-δημιουργία ηλεκτρονικής λίστας (και στη συνέχεια Blog κ.ά.) διαδικτυακής επικοινωνίας και ενημέρωσης
-απεύθυνση στα σωματεία της περιοχής (Σύλλογοι Εκπ/κών Π.Ε., ΕΛΜΕ, Σωματεία Εργαζομένων Ο.Τ.Α κ.ά.) και πρόσκλησή τους στην επόμενη Λαϊκή Συνέλευση.

   Ορίστηκε τέλος η επόμενη Λαϊκή Συνέλευση Δυτικών Συνοικιών την Τρίτη 25 Αυγούστου 7.30μ.μ. στην αυλή του 1ου Δημοτ. Σχολείου Αμπελοκήπων (θεατράκι) με θέματα συζήτησης την οργάνωση δράσεων στις γειτονιές της Δυτικής Θεσ/νίκης, τη διαδήλωση της Δ.Ε.Θ. κ.ά.

Τετάρτη 22 Ιουλίου 2015

Λαϊκή Συνέλευση Δυτικών Συνοικιών Θεσσαλονίκης για το "ΟΧΙ ΜΕΧΡΙ ΤΕΛΟΥΣ"

   Η δημοτική κίνηση "ΑΝΥΠΑΚΟΗ στις γειτονιές των Αμπελοκήπων και της Μενεμένης στηρίζει και καλεί όλους τους κατοίκους του Δήμου μας να πάρουν μέρος στη Λαϊκή Συνέλευση Δυτικών Συνοικιών, την Πέμπτη 23 Ιουλίου, 7.30μ.μ., στο θεατράκι της αυλής του 1ου Δημοτικού Σχολείου Αμπελοκήπων.
   Οι Αμπελόκηποι της ανεργίας και των εκατοντάδων κλειστών μαγαζιών-μικρών επιχειρήσεων, η Μενεμένη της φτώχειας και των εκατοντάδων οικογενειών  με κομμένο ρεύμα, οι εργατικές συνοικίες της πόλης πρέπει τώρα να μπουν δυνατά στη μάχη για να μην περάσει το τρίτο, πιο βάρβαρο απ' όλα, μνημόνιο. Να μην επιτρέψουμε σε κανένα να μετατρέψει σε "ΝΑΙ" το βροντερό "ΟΧΙ" του 70% των κατοίκων της δυτικής πλευράς της πόλης μας.

   Λαϊκές Συνελεύσεις, οργάνωση του λαού, ξεσηκωμός παντού για να κάνουμε πράξη το ΟΧΙ της ρήξης και της ανατροπής!

   
Σε κάθε γειτονιά, κάθε χώρο δουλειάς ξεκινάμε ανυποχώρητο αγώνα για:

  • Να ξηλωθεί όλο το μνημονιακό πλαίσιο, να μην περάσει το τρίτο μνημόνιο, να μην ψηφιστεί και να μην εφαρμοστεί κανένας νέος αντιλαϊκός νόμος.
  • Να σπάσει η θηλιά του χρέους, με την πλήρη διαγραφή του και να απαλλαγούμε από τη φυλακή του ευρώ και της Ε.Ε.
  • Να πληρώσουν για την κρίση όσοι τη δημιούργησαν και κερδίζουν απ’ αυτήν, τραπεζίτες, εφοπλιστές και μεγαλοεργολάβοι.
  • Να περάσουν στο δημόσιο και να λειτουργούν με εργατικό έλεγχο σε όφελος του λαού και όχι του κέρδους οι τράπεζες και οι επιχειρήσεις στρατηγικής σημασίας για τις ανάγκες του λαού.
  • Μέτρα που θα βελτιώνουν τη ζωή, τους μισθούς, τις συντάξεις, την παιδεία, την υγεία, τις κοινωνικές υπηρεσίες, θα αντιμετωπίζουν την ανεργία και την ελαστική ή απλήρωτη εργασία.
  • Να βάλουμε τέρμα στην πολιτική της φορολεηλασίας για το λαό, της επιβολής του ΕΝΦΙΑ, των πλειστηριασμών κατοικίας και των κατασχέσεων, της υφαρπαγής των λαϊκών καταθέσεων
  • Να μπει φραγμός στην αντιλαϊκή πολιτική και κάθε κυβέρνηση που την προωθεί.