Τετάρτη 28 Οκτωβρίου 2015

Αμπελόκηποι 2015 (ή 1965;)

Πολιτικάντικα κόλπα (φερμένα από το πολύ μακρινό παρελθόν) στη σημερινή παρέλαση στους Αμπελόκηπους της Θεσ/νίκης. Αφού για άλλη μια φορά (λόγω της εμμονής του Δημάρχου να παραβρίσκεται αυτοπροσώπως κάθε φορά στις εκδηλώσεις και των Αμπελοκήπων και της Μενεμένης) η έναρξη της παρέλασης έγινε με καθυστέρηση 40 περίπου λεπτών, έκπληκτοι (αφού ούτε το Δημοτικό Συμβούλιο έκαναν τον κόπο να ενημερώσουν, πόσο μάλλον να συζητήσουν γι αυτό) είδαμε να ξεκινά η παρέλαση με τα "μηχανοκίνητα τμήματα", τα νέα απορριμματοφόρα δηλ. και τις φαγάνες του Δήμου...
Η ενέργεια αυτή της Δημοτικής αρχής δείχνει ασέβεια (για να το πούμε όσο πιο χαλαρά γίνεται...) προς τους χιλιάδες μαθητές, εκπαιδευτικούς και όλους όσους παρέλασαν ή πήγαν να παρακολουθήσουν την παρέλαση και περίμεναν τόση ώρα να τελειώσει τις ...επιδείξεις του ο κ. Δήμαρχος.

Ως πότε θα προσφέρετε "χάντρες και καθρεφτάκια στους ιθαγενείς", κ. Δήμαρχε;


Παρασκευή 23 Οκτωβρίου 2015

Στη μνήμη του δολοφονημένου απ' τους φασίστες Στέφανου Βελδεμίρη

54 χρόνια από τη στυγνή δολοφονία από το φασιστικό παρακράτος του νεολαίου αγωνιστή της Ε.Δ.Α. Στέφανου Βελδεμίρη φίλοι, συναγωνιστές και σύντροφοί του διοργανώνουν την Κυριακή 25 του Οκτώβρη στις 12 το μεσημέρι μια μικρή τελετή στη μνήμη του, στο χώρο που δολοφονήθηκε, στη συμβολή των οδών Φιλιππουπόλεως και Πέραν, εκεί που σήμερα βρίσκεται το κτίριο του 3ου Δημοτικού Σχολείου Αμπελοκήπων. 

Ως "ΑΝΥΑΠΑΚΟΗ", συμμετέχοντας και φέτος στην τελετή, αναδημοσιεύουμε σήμερα ένα κείμενο που γράφτηκε με αφορμή τη συμπλήρωση 50 χρόνων από τη δολοφονία του και είχε δημοσιευτεί τότε στην τοπική εφημερίδα "ΚΑΤΟΙΚΟΣ".


Επτάλοφος – Εκλογές 1961: Τότε που η ζωή
ενός 24χρονου κόστιζε δυο χρόνια φυλακή


Στη σύγχρονη πολιτική ιστορία της Ελλάδας και ιδιαίτερα στις μαύρες σελίδες της, οι Αμπελόκηποι είναι γνωστοί ως ο τόπος καταγωγής του Γιάννη Χαλκίδη, του νεαρού Επταλοφίτη που οι βασανιστές της χούντας δολοφόνησαν εν ψυχρώ το 1967. Αυτό που πολύ λίγοι γνωρίζουν είναι ότι μερικά χρόνια πριν, στη γειτονιά μας, άλλος ένας νέος άνθρωπος, ο Στέφανος Βελδελμίρης, πλήρωσε τους αγώνες και τις ιδέες του με τη ζωή του.
Ο Στέφανος Βελδελμίρης γεννήθηκε το 1937 στις Συκιές της Θεσ/νίκης κι από τα εφηβικά του ακόμη χρόνια οργανώθηκε στην Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά (Ε.Δ.Α.) κι ανέπτυξε σημαντική πολιτική δράση. Σπούδασε ηλεκτρολόγος στη γνωστή τεχνική σχολή εκείνης της εποχής, τον Ευκλείδη, ενώ οι σπουδές του στη Σχολή Τεχνικών του Ναυτικού διακόπηκαν αναγκαστικά στον τρίτο χρόνο, όταν απολύθηκε λόγω των πολιτικών του φρονημάτων. Σημαντικότατη δράση ανέπτυξε και κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής του θητείας στον Κολινδρό Πιερίας, διεκδικώντας την κατάργηση των στρατοπέδων εργασίας (γνωστότερων ως «ταγμάτων ανεπιθυμήτων», στα πιο πρόσφατα χρόνια), όπου το καθεστώς συγκέντρωνε τους αριστερούς φαντάρους.
Στην Ελλάδα, το φθινόπωρο του 1961, το κατ’ επίφαση μόνο δημοκρατικό καθεστώς ετοιμαζόταν για τις εκλογές της 29ης Οκτώβρη. Το ζητούμενο δεν ήταν απλά η ανάδειξη ως πρώτου κόμματος της Ε.Ρ.Ε., που υπό την ηγεσία του Κων/νου Καραμανλή (του πρεσβύτερου) είχε την υποστήριξη των κυρίαρχων στη χώρα (μετά τη συμφωνία της Βάρκιζας και την ήττα του Δημοκρατικού Στρατού στον Εμφύλιο, το 1949) Αμερικάνων και συγκέντρωνε στους κόλπους του το σύνολο των ακραία συντηρητικών Ελλήνων και των συνεργατών των Γερμανών στην Κατοχή, δοσίλογων και ταγματασφαλιτών. Το δεύτερο αλλά εξίσου σημαντικό ζητούμενο ήταν η μεγαλύτερη δυνατή συρρίκνωση έως εξαφάνιση από το πολιτικό σκηνικό της αριστεράς και του εκλογικού της συνδυασμού, του Πατριωτικού Μετώπου (ΠΑ.ΜΕ.). Ήταν άλλωστε πρόσφατες οι μνήμες από τις εκλογές του 1958, όταν η αριστερά συγκέντρωσε το 24,42%, εξέλεξε 79 βουλευτές και σε συνδυασμό με την πολυδιάσπαση του δεύτερου πυλώνα του αστικού καθεστώτος, των κεντρώων, είχε αναδειχθεί δεύτερη δύναμη στις εκλογές και αξιωματική αντιπολίτευση στη Βουλή. Έτσι τον Οκτώβρη του 1961 οι Αμερικάνοι και οι ντόπιοι εντολοδόχοι τους «θέλαν να κερδίσουν τις εκλογές και χρησιμοποίησαν, εκτός από τη νοθεία και τη βία μέχρι τα τελευταία της όρια», όπως πολύ εύστοχα λέει σε μια συνέντευξή του, αρκετά χρόνια μετά, ο πατέρας του Στέφανου Βελδελμίρη, Σίμος.
Γιατί οι εκλογές του 1961 μπορεί να έμειναν στην ιστορία ως «εκλογές βίας και νοθείας», στις οποίες «ψήφισαν ακόμη και τα δέντρα και οι νεκροί. Και ψήφισαν όλοι Καραμανλή!». Μια τέτοια όμως ερμηνεία του χαρακτηρισμού των εκλογών ως «βίας και νοθείας» αναφέρεται κυρίως στο δεύτερο όρο και απαντά στο αίτημα εκδημοκρατισμού του ελληνικού πολιτικού συστήματος, εντός πάντα των τεθέντων ορίων, χωρίς δηλαδή να αμφισβητείται η θέση της Ελλάδας στο διεθνές status quo. Έτσι το σύστημα αναδεικνύει τη νοθεία και τις (δίκαιες) διαμαρτυρίες των κεντρώων, που υπό την ηγεσία του Γεωργίου Παπανδρέου (του πρεσβύτερου, επίσης) ανέμεναν να κερδίσουν τις εκλογές αλλά αφήνει στην αφάνεια την απερίγραπτη βία που γνώρισαν οι απόκληροι του πολιτικού συστήματος, οι αριστεροί. Στερημένοι έτσι κι αλλιώς από κάθε δικαίωμα στην καθημερινή ζωή της ελληνικής κοινωνίας εκείνης της εποχής, στις συγκεκριμένες εκλογές είχαν να αντιμετωπίσουν και την απροκάλυπτη βία του κράτους: οπλισμένες ομάδες αστυνομικών και τραμπούκων πρώην δοσίλογων και ταγματασφαλιτών απαγόρευαν τη διανομή του υλικού του Πατριωτικού Μετώπου, διέλυαν τις συγκεντρώσεις του, απειλούσαν και ξυλοκοπούσαν άγρια τους οπαδούς του, έφτασαν μέχρι την εν ψυχρώ δολοφονία δύο νέων ανθρώπων του, του στρατιώτη Διονύση Καρπενιώτη από την Πάτρα και του 24χρονου Θεσσαλονικιού Στέφανου Βελδελμίρη, στην Επτάλοφο.
Ο Στέφανος, ως ηλεκτρολόγος, ήταν υπεύθυνος για τη λειτουργία των μικροφωνικών εγκαταστάσεων στις προεκλογικές συγκεντρώσεις του Πατριωτικού Μετώπου. Στις 26 Οκτωβρίου, αφού τέλειωσε τις υποχρεώσεις του στην προεκλογική συγκέντρωση των Σερρών, επέστρεψε στη Θεσ/νίκη και προθυμοποιήθηκε να βοηθήσει το φίλο και σύντροφό του στη Γραμματεία της νεολαίας της Ε.Δ.Α. Μόρφη Στεφούδη, που ήταν υπεύθυνος για το μοίρασμα του προεκλογικού υλικού. Αργά το βράδυ, με ένα ταξί, πετούσαν τις προκηρύξεις στους δρόμους των δυτικών συνοικιών της Θεσ/νίκης. Τα τελευταία πακέτα προκηρύξεων πετάχτηκαν στην πλατεία Επταλόφου, τη Μεγ. Αλεξάνδρου και τον αραιοκατοικημένο τότε χωματόδρομο της Φιλιππουπόλεως που εκείνες τις μέρες σκαβόταν για να ασφαλτοστρωθεί. Ίσως αυτό το τελευταίο γεγονός να ήταν καταλυτικό, αφού το ταξί δεν μπορούσε να αναπτύξει ταχύτητα και στη γωνία των οδών Φιλιππουπόλεως και Πέραν (δίπλα στην είσοδο του σημερινού 3ου Δημοτ. Σχολείου Αμπ/πων) ο χωροφύλακας Σπυρίδων Φιλίππου βρήκε την ευκαιρία να πυροβολήσει πέντε φορές εναντίον των δύο νεαρών επιβατών του ταξί. Δύο από τις σφαίρες τραυμάτισαν θανάσιμα στο κεφάλι το νεαρό Ε.Δ.Α.ίτη που παρά τις προσπάθειες των γιατρών εξέπνευσε την επόμενη μέρα στο νοσοκομείο Άγιος Δημήτριος.
Η κηδεία του νεαρού παλικαριού, παρά την απαγόρευση της αστυνομίας, μετατράπηκε σε ένα συλλαλητήριο χιλιάδων ανθρώπων που δεν μπορούσαν να κρύψουν την οργή τους, δε δέχονταν να χαλιναγωγήσουν τη διάθεσή τους για αγώνα, για ελευθερία, δημοκρατία, για μια καλύτερη ζωή στον τόπο τους. Όμως το καθεστώς πέτυχε το σκοπό του: η τρομοκρατία και η βία στον ακρότατο βαθμό της περιόρισαν το Πατριωτικό Μέτωπο σε ένα χαμηλό ποσοστό (14,62%) και την τρίτη θέση των εκλογών.
Και το έγκλημα συνεχίστηκε. Παρ’ ότι ο δολοφόνος αποκαλύφθηκε άμεσα, παραδόθηκε και ομολόγησε, το καθεστώς φρόντισε να μείνει στην ουσία ατιμώρητος. Συγκεκριμένα και παρά την ύπαρξη αρκετών μαρτύρων που βεβαίωναν ότι ο Φιλίππου γνώριζε τους δυο επιβαίνοντες του ταξί, ο ίδιος ισχυρίστηκε (με τη συνηγορία και κάποιων συναδέλφων του) ότι πυροβόλησε γιατί θεώρησε ότι οι επιβαίνοντες ήταν λαθρέμποροι χασίς. Ισχυρίστηκε ακόμη ότι πυροβόλησε τα λάστιχα του αυτοκινήτου για να το σταματήσει ενώ οι «εμπειρογνώμονες» αξιωματικοί του στρατού πρόβαλαν –και το δικαστήριο τελικά αποδέχτηκε– την πιθανότητα οι σφαίρες του να αποστρακίστηκαν (εξοστρακίστηκαν) και κατ’ αυτό τον τρόπο να πέτυχαν το Βελδελμίρη. Σε συνδυασμό δε με την «αγιογραφία» της προσωπικής ζωής και επαγγελματικής δράσης του κατηγορουμένου και την απαγόρευση κατάθεσης κάποιων σημαντικών μαρτύρων, το δικαστήριο καταδίκασε τον Φιλίππου για «φόνο εξ’ αμελείας» σε τέσσερα χρόνια φυλάκιση! Εκτίοντας δε την ποινή του στις αγροτικές φυλακές τιμωρήθηκε τελικά με 2 χρόνια φυλακή!!! Αυτό ήταν το κόστος της ζωής ενός νέου ανθρώπου, που έκανε το «λάθος» να είναι αριστερός, να αγωνίζεται για τις ιδέες του, για το δικαίωμα όλων των ανθρώπων σε μια καλύτερη ζωή…
Και μετά; Μετά ήρθε η λήθη… Μια έρευνα 15 χρόνια αργότερα από μια εφημερίδα του αστικού λεγόμενου τύπου και κάποιες αναφορές της μισής γραμμής σε κείμενα εφημερίδων της επίσημης αριστεράς, που καταντούν την ιστορία του λαϊκού μας κινήματος προσκλητήριο νεκρών, που δεν αναδεικνύουν και πολύ περισσότερο δεν προωθούν τη συνέχεια και δικαίωση των αγώνων τους.
Όσο για τους σημερινούς Αμπελόκηπους των 70 χιλιάδων ανθρώπων, είναι ζήτημα αν στους χιλιάδες ανθρώπους που καθημερινά περνούν τη γωνία Φιλιππουπόλεως και Πέραν υπάρχουν κάποιοι, μετρημένοι έστω και στα δάχτυλα, που γνωρίζουν τι συνέβη πριν 49 χρόνια στο σημείο αυτό. Κι είναι ευθύνη όλων όσων θέλουμε να λεγόμαστε αριστεροί και δημοκράτες και κυρίως των παρατάξεων και δημάρχων της αριστεράς που πέρασαν απ’ αυτό το Δήμο το ότι δεν υπάρχει ούτε μια αναμνηστική πλάκα που να θυμίζει το θλιβερό παρελθόν για να φωτίσει το μέλλον!*
Με τη συμπλήρωση το 2011 πενήντα χρόνων από τη δολοφονία του Στέφανου Βελδελμίρη μήπως έφτασε ο καιρός να διορθώσουμε το λάθος;
Όχι απλά γιατί αισθανόμαστε την ανάγκη ενός ακόμη μνημόσυνου για έναν ακόμη από τους τόσους νεκρούς που έδωσε αυτός ο τόπος στον αγώνα ενάντια στην εκμετάλλευση της ζωής μας.
Αλλά γιατί η ιστορία εκδικείται αυτούς που την ξεχνούν ή επιτρέπουν την παραχάραξή της, εξισώνοντας θύτες και θύματα ή ανταλλάσσοντας τους ρόλους τους. Κι επαναλαμβάνεται …αλλά τη δεύτερη φορά ως φάρσα!

                                                Μόρφης Στεφούδης – Ηλίας Ν. Σμήλιος


*Όταν γράφτηκε αυτό το κείμενο δεν είχε αναρτηθεί ακόμη η αναμνηστική πλάκα που υπάρχει σήμερα στο σημείο της δολοφονίας για την ανάρτηση της οποίας υπάρχει ομόφωνη απόφαση του Δημοτ. Συμβουλίου Αμπελοκήπων-Μενεμένης, μετά από επανειλημμένα αιτήματα και μακρόχρονη προσπάθεια του συντρόφου και συνεπιβάτη του Στέφανου στο μοιραίο ταξί Μόρφη Στεφούδη.




Κυριακή 18 Οκτωβρίου 2015

Ίδρυση Βιβλιοθήκης στο 5ο Δημοτ. Σχολείο Μενεμένης


Αναδημοσιεύουμε μια πολύ ωραία "πρόσκληση" που έφτασε στα χέρια μας από τους εκπαιδευτικούς του 5ου Δημοτικού Σχολείου του Δενδροποτάμου, με τη δέσμευση να θέσουμε το θέμα της ενίσχυσης της βιβλιοθήκης στο σημερινό Δημοτικό Συμβούλιο και την παράκληση στους κατοίκους του Δήμου μας να ενισχύσουν και μ' αυτό τον τρόπο την πολύ αξιόλογη προσπάθεια των εκπαιδευτικών του σχολείου.


5o ΔΙΑΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΕΝΕΜΕΝΗΣ
Ταχ. Δ/νση : Μεγ. Αλεξάνδρου & Αγίου Νεκταρίου 1
Πληροφορίεs : Δώδος Θεόδωρος

Τηλέφωνο : 2310/707313

ΘΕΜΑ : ‘‘Πρόσκληση σε Εκδήλωση’’

Αξιότιμε/η κύριε/α ,
στις 21 Οκτωβρίου συμπληρώνονται δυο χρόνια από τα εγκαίνια του σχολείου μας. Φέτος προσπαθούμε οι δάσκαλοι/ες να στήσουμε τη βιβλιοθήκη του σχολείου. Την μέρα αυτή, την Τετάρτη 21 Οκτωβρίου 2015 στις 19:00 αποφασίσαμε να οργανώσουμε τα ιδιότυπα εγκαίνια της βιβλιοθήκης.
Όπως ξέρετε στο σχολείο μας βρίσκετε στο Δενδροπόταμο, μια από τις φτωχότερες περιοχές της Θεσσαλονίκης με 80% Ρομά. Η συμβολή σας στην οργάνωση της βιβλιοθήκης είναι μια σημαντική παρέμβαση αλληλεγγύης για τα παιδιά του σχολείου μας.. Ένα αυτονόητο ταξίδι στο όνειρο πολλών παιδιών, γι αυτά τα παιδιά η συμμετοχή στο ονειρικό ταξίδι του βιβλίου είναι ένα άπιαστο όνειρο. Επιπλέον στο σχολείο μας έχουμε στήσει εδώ και χρόνια ένα ειδικό τμήμα γραμματισμού ενηλίκων, από το οποίο αποφοίτησαν 36 μητέρες παίρνοντας απολυτήριο δημοτικού σχολείου. Φέτος τα μαθήματα του τμήματος τα παρακολουθούν 12 μητέρες και τρεις πατεράδες Γι’ αυτές/ους το βιβλίο θα είναι το παράθυρο στη γνώση.
Σας καλούμε να έρθετε καις σεις φέρνοντάς μας ένα βιβλίο (ή βιβλία) από τη βιβλιοθήκη σας. Αυτό(ά) που δεν χρειάζεστε: κατά προτίμηση: παιδικής λογοτεχνίας, λογοτεχνίας ενηλίκων, οικολογικούς οδηγούς γεωγραφικούς οδηγούς, ιχνογραφίες, ιστορικά κλπ. Θα χαρούμε επίσης, αν μας φέρετε κάποιο από τα επιπλέον επιστημονικά ή παιδαγωγικής, που έχετε στη βιβλιοθήκη σας και δεν τα χρειάζεστε.
Να ξέρετε ότι κάθε βιβλίο σας, που στέκεται σκονισμένο σε κάποιο ράφι της βιβλιοθήκης σας, εδώ στο Δενδροπόταμο θα πιάσει τόπο. Σίγουρα θα ξεσκονιστεί, θα ‘ναι εργαλείο γραμματισμού στα χέρια κάποιου παιδιού και κάποιου/ας ενήλικα.
Συντονισμό για την οργάνωση της βιβλιοθήκης έχουν αναλάβει οι δάσκαλοι: Μαρία Κιτσιούλη Γιώργος Χατζηπαύλου, Ειρήνη Χατζηγεωργίου, και Άγγελος Χατζηνικολάου

                                                                                              Ο Διευθυντής

                                                                                         Θεόδωρος Δώδος

Τρίτη 6 Οκτωβρίου 2015

Οι Αριστερές-Αντικαπιταλιστικές Κινήσεις πόλης και περιφέρειας για τους Πρόσφυγες

ΚΟΙΝΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΑΡΙΣΤΕΡΩΝ-ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΚΙΝΗΣΕΩΝ ΠΟΛΗΣΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ - ΜΕΤΑΝΑΣΤΑΤΕΣ


Καθημερινά χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες από χώρες που είναι σε εμπόλεμη κατάσταση φτάνουν στη χώρα μας ως ενδιάμεσο σταθμό στο μακρύ ταξίδι τους, αναζητώντας ένα άλλο τόπο για να γλυτώσουν από τη φρίκη του πολέμου και την καταστροφή. Αφού γλύτωσαν από το θάνατο στις χώρες προέλευσης και τον πνιγμό στη διαδρομή, βρίσκονται πάλι αντιμέτωποι με νέους κινδύνους και ταλαιπωρίες.
Αυτά τα κύματα προσφύγων θα πυκνώνουν, όσο δεν τερματίζονται οι πόλεμοι, οι βομβαρδισμοί και οι επεμβάσεις που οργανώνουν οι ιμπεριαλιστές προκειμένου να ελέγξουν τις ζώνες επιρροής, τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της περιοχής μας και να ξεπεράσουν την κρίση του καπιταλισμού. ΝΑΤΟ, ΗΠΑ και Ε.Ε. παρεμβαίνουν προκαλώντας πολιτικές και πολεμικές συγκρούσεις, ένταση των φυλετικών και θρησκευτικών ανταγωνισμών, καλλιεργώντας τον σκοταδισμό και τη μισαλλοδοξία. Προκειμένου να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα και τα σχέδια τους βομβαρδίζουν περιοχές αμάχων, διαλύουν χώρες, χρηματοδοτούν και εκπαιδεύουν φανατικούς για στρατιωτικές αποστολές.
Η εμπόλεμη κατάσταση σε Συρία, Ιράκ, Αφγανιστάν, Λιβύη, Σομαλία, Ερυθραία, Υεμένη κ.α., θα πολλαπλασιάσει τα κύματα προσφύγων και μεταναστών που δεν διαχωρίζονται πια, αφού όλες οι χώρες καταστρέφονται από την ιμπεριαλιστική πολιτική. Απεναντίας, οι μετακινήσεις προσφύγων και μεταναστών, μέσω της Ελλάδας, θα πολλαπλασιαστούν και πολλοί από αυτούς τελικά θα παραμείνουν και στη χώρα εξαιτίας και της νέας απόφασης της συνόδου κορυφής που βάζει αριθμητικό όριο για τη μετεγκατάσταση
Οι 28 πρωθυπουργοί των χωρών ΕΕ στη σύνοδο Κορυφής που έγινε στις 23/9 για το προσφυγικό-μεταναστευτικό αποφάσισαν μέτρα που θα προσθέσουν ακόμα περισσότερους νεκρούς στα σύνορα, αύξηση των κινδύνων και της ταλαιπωρίας των προσφύγων καθώς και ένταση της εκμετάλλευσης τους από τους διακινητές, τους επιτήδειους και όσους κερδοσκοπούν πάνω στο δράμα τους. Μέτρα ενίσχυσης της «φύλαξης» των εξωτερικών συνόρων της Ε.Ε. με τη συνεργασία της Frontex και της Europol, μέτρα καταγραφής, επιλογής, κατανομής και επαναπροώθησης προσφύγων. Τα μέτρα αποβλέπουν στην ελεγχόμενη εκμετάλλευση προσφύγων για τις ανάγκες σε φτηνό εργατικό δυναμικό στις χώρες που το χρειάζονται με μετεγκατάσταση μόνο 60.000 προσφύγων από την Ελλάδα και 60.000 από την Ιταλία σε άλλες χώρες της Ε.Ε.. Τα μέτρα προβλέπουν περιορισμό των προσφύγων σε Τουρκία, Λίβανο και Ιορδανία. Η βία και η καταστολή θα είναι η βασική μέθοδος ελέγχου των ροών των προσφύγων και δευτερευόντως η υποστήριξη για δομές και σίτιση στις πρώτες χώρες υποδοχής. Στόχος των αποφάσεων της Συνόδου να περιοριστούν οι ροές προς την Ε.Ε.. Όσο για τα αίτια του προσφυγικού κύματος η σύνοδος έκανε εκκλήσεις για να τερματιστεί ο πόλεμος στη Συρία που είναι ανέξοδες και υποκριτικές, όταν η πολιτική των χωρών της ΕΕ και του ΝΑΤΟ ευθύνεται για αυτή την εξέλιξη.
Η ελληνική κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ πιστή στο δόγμα ανήκουμε στη Δύση, όχι μόνο συμμετέχει στους σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε., διατηρεί τις βάσεις, δίνει έδαφος, αέρα και υποδομές για τις πολεμικές επεμβάσεις, αλλά σχεδιάζει την επέκταση των βάσεων, συμμετέχει και στηρίζει τις πολεμικές επεμβάσεις του ΝΑΤΟ με πολλούς τρόπους. Και για το προσφυγικό πρόβλημα έχει τεράστιες ευθύνες.
Η έλλειψη από μεριάς του κράτους επαρκών μέτρων στήριξης για στέγαση, περίθαλψη, σίτιση, μετακίνηση είναι τραγική. Οι αλληλέγγυες συλλογικότητες και οι αλληλέγγυοι αγωνιστές δεν επαρκούν να βοηθήσουν ούτε στην πληροφόρηση των προσφύγων για τα δικαιώματά τους και τις δυνατότητες χρήσης, έστω των λειψών υποδομών και υπηρεσιών προστασίας τους. Οι εφοπλιστές, τα κυκλώματα των διακινητών και οι επιτήδειοι κερδοσκοπούν πάνω στο δράμα και την ανάγκη τους. Παρακράτος, πολιτικό κατεστημένο και φασίστες εκμεταλλεύονται την κατάσταση, που δημιουργείται στις περιοχές που ωθούνται οι πρόσφυγες και μετανάστες, χωρίς στοιχειώδεις συνθήκες στέγασης και υγιεινής, προκειμένου να καλλιεργήσουν τις ξενοφοβικές, ρατσιστικές ιδέες τους, και να στρέψουν τον κόσμο σε συντηρητικές απόψεις και αντιδραστικές επιλογές. Ενώ, η Χ.Α. οργανώνει τις αιμοδιψείς δράσεις της.
Η κυβέρνηση αναμένει κονδύλια από την Ε.Ε. που όμως, με βάση και την απόφαση της Συνόδου Κορυφής, θα κατευθύνονται κυρίως σε ενίσχυση της φύλαξης των συνόρων και των μηχανισμών καταγραφής σε κέντρα επιλογής προσφύγων. Αλλά, μόνο τους πρώτους οκτώ μήνες, οι πρόσφυγες που έφτασαν στην Ελλάδα είχαν ξεπεράσει τους 300.000. Ο αρμόδιος υπουργός Γιάννης Μουζάλας κάνει λόγο για αξιοποίηση της εκκλησίας, του στρατού και ΜΚΟ (κερδοσκοπικές και αμαρτωλές στην πλειοψηφία τους) στη στήριξη σίτισης και φιλοξενίας των προσφύγων.
Περιφερειακά Συμβούλια και δήμοι δεν παίρνουν επαρκή μέτρα για εύρεση και αξιοποίηση κτιρίων και χώρων για ανοικτή φιλοξενία των προσφύγων, στο όνομα της μη κυβερνητικής συνδρομής. Ενώ σε δήμους, όπως στη Λαυρεωτική, το πολιτικό κατεστημένο φτάνει ακόμα και να κηρύσσει ανεπιθύμητους τους πρόσφυγες με αστείες δικαιολογίες περί μη κατάλληλων χώρων, κινδύνων οικονομικής διαφθοράς κ.α.
Μόνος δρόμος και τρόπος για να στηρίξουμε τους πρόσφυγες και μετανάστες και να προφυλάξουμε το λαό και τη νεολαία μας από την επίδραση των ξενοφοβικών, ρατσιστικών και φασιστικών αντιλήψεων είναι ο αγώνας και η ταξική-διεθνιστική αλληλεγγύη για να καλυφτούν οι ανάγκες και τα δικαιώματα των προσφύγων και μεταναστών. Δεν αντιμετωπίζουμε το θέμα από τη σκοπιά των δημοσίων σχέσεων, της φιλανθρωπίας και της στήριξής τους, επειδή είναι περαστικοί.

Στηρίζουμε τις δράσεις αλληλεγγύης με συγκέντρωση ειδών πρώτης ανάγκης για τους πρόσφυγες του εργατικού κινήματος (σωματείων, εργατικών σχημάτων), των φοιτητικών συλλόγων, των συλλογικοτήτων από γειτονιές (Εργατικών Λεσχών, Λαϊκών Συνελεύσεων, Λαϊκών Επιτροπών κ.α.). Εκτιμούμε τις δράσεις αλληλεγγύης εκατοντάδων ανθρώπων για να βοηθήσουν και να συνδράμουν τους πρόσφυγες και τους μετανάστες στη σίτιση, περίθαλψη, στέγαση και μετακίνησή τους, καθώς και τις κινηματικές προσπάθειες να ανοίξουν χώροι για τη στέγαση των προσφύγων (Ζωγράφου, Αγ. Δημήτριος, οδ. Νοταρά, κ.α.).
Έχουμε επίγνωση όμως ότι όσες πράξεις αλληλεγγύης και να εκδηλωθούν δεν μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες και το μέγεθος των προβλημάτων των προσφύγων. Για αυτό στηρίζουμε αντιπολεμικές πορείες και διαδηλώσεις, το συντονισμό των διεκδικητικών δράσεων στις περιοχές μας για τα δικαιώματα των μεταναστών και προσφύγων και την αλληλεγγύη σε αυτούς, και αγωνιζόμαστε και διεκδικούμε από την κυβέρνηση, τις Περιφέρειες, τους δήμους.
- Διευκόλυνση της μετακίνησης των προσφύγων στις χώρες προορισμού τους, χωρίς οικονομική επιβάρυνση και επιλογή. Κατευθείαν δρομολόγια πλοίων προς Β. Ελλάδα, μετεπιβίβαση σε τρένα προς τις άλλες χώρες της Ευρώπης, απευθείας πτήσεις για τις χώρες προορισμού τους. Οργάνωση και νομιμοποίηση της μετακίνησής τους μέσω της πολιτείας στο ταξίδι σε θάλασσα και στεριά, για να μην σπρώχνονται στα χέρια των κυκλωμάτων δουλεμπόρων και διακινητών. Να σταματήσει η απομύζηση τους από τους εφοπλιστές και τους επιτήδειους.
- Να εξασφαλιστούν επαρκείς χώροι για τη στέγαση όλων των προσφύγων, είτε για την προσωρινή είτε για τη μόνιμη παραμονή τους. Να ανοίξουν γήπεδα και άλλοι κατάλληλοι δημόσιοι χώροι για την παραμονή των μεταναστών κατά τη διάρκεια του ταξιδιού τους.
- Να διατεθούν ξενοδοχεία και να αξιοποιηθούν κατάλληλες κλειστές ή εγκαταλελειμμένες δομές με άμεση ανακαίνιση για την ανοικτή φιλοξενία προσφύγων που θέλουν να παραμείνουν.
- Να στηριχτούν στις ανάγκες σίτισης και περίθαλψης όλοι οι πρόσφυγες και μετανάστες. Να δοθεί οικονομική ενίσχυση σε κάθε πρόσφυγα.
- Μέριμνα για την επανένωση οικογενειών, για την παροχή ασύλου και την ένταξη των παιδιών στα σχολεία και τους παιδικούς σταθμούς. Χαρτιά για νομιμοποίηση των προσφύγων και μεταναστών.
- Να διατεθούν επαρκή κονδύλια για να καλυφθούν οι ανάγκες από κυβέρνηση και Ε.Ε.. Να πληρώσουν οι υπεύθυνοι για αυτή την κατάσταση Ε.Ε., κεφάλαιο. Επαρκής χρηματοδότηση, ενίσχυση των δημόσιων κοινωνικών δομών πρόνοιας και αλληλεγγύης.
- Απρόσκοπτη είσοδος των προσφύγων και μεταναστών από τα σύνορα. Κατάργηση του Δουβλίνου Ι και ΙΙ, της Frontex, του Ευρωστρατού και των δυνάμεων ταχείας επέμβασης. Όχι βία και καταστολή στα σύνορα. Να γκρεμιστεί ο φράκτης στον Έβρο και κάθε φράκτης. Όχι στις επιχειρήσεις αποτροπής των πρόσφυγων που θέλουν να μπουν στη χώρα, όχι στις επαναπροωθήσεις.
- Έξοδος από το ΝΑΤΟ, καμιά νέα βάση, κλείσιμο όλων των βάσεων, όχι επεκτάσεις, μη συμμετοχή του ελληνικού στρατού σε αποστολές στο εξωτερικό και σε διάθεση ελληνικού εδάφους, αέρος και εξοπλισμού για επεμβάσεις σε άλλες χώρες. Έξω οι ιμπεριαλιστικοί στρατοί από τις ξένες χώρες.
- Όχι στον ιμπεριαλισμό, όχι στις επεμβάσεις και στους πόλεμους. Φιλία και αλληλεγγύη με όλους τους λαούς.

              Ανατροπή στη πόλη και το χωριό Ηγουμενίτσα
Ανταρσία Αντικαπιταλιστική Αριστερά στην Κ. Μακεδονία
Ανταρσία στα Χανιά
Ανταρσία στην Κοκκινιά της προσφυγιάς και της αντίστασης
Ανταρσία στις γειτονιές της Αθήνας
Ανταρσία στο Αιγαίο
Ανταρσία στο Μοριά - Συμπόρευση για την ανατροπή
Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Αττική
Αντικαπιταλιστική Αριστερά στα Ιόνια
Ανυπακοή στις γειτονιές των Αμπελοκήπων και της Μενεμένης
Ανυπότακτη Καισαριανή Αριστερή Αντικαπιταλιστική Κίνηση
Ανυπότακτη Κρήτη – Αντικαπιταλιστική Αριστερή Παρέμβαση
Ανυπότακτη Πόλη στις γειτονιές Αγ. Αναργύρων-Καματερού
Ανυπότακτη Πετρούπολη
Ανυπότακτο Αγρίνιο
Ανυπότακτο Χαϊδάρι-Αντικαπιταλιστική Κίνηση
Αριστερή Αντικαπιταλιστική Κίνηση Ανταρσία στο Λιμάνι του Πειραιά
Αριστερή Κίνηση Περιστερίου
Αριστερή Παρέμβαση Ιωαννίνων
Αριστερή Παρέμβαση Πολιτών Βύρωνα
Αριστερή Παρέμβαση στην Ήπειρο
Αριστερή Παρέμβαση-Αντικαπιταλιστική Κίνηση στην Δυτική Ελλάδα
Αριστερή Πρωτοβουλία Γλυφάδας
Αριστερή Ριζοσπαστική Κίνηση «Εκτός των Τειχών» στο Μαρούσι
Αριστερή Συμπόρευση για την Ανατροπή-Ανταρσία στη Δυτική Μακεδονία
Εκτός Πλάνου – Αντικαπιταλιστική κίνηση Ελληνικού-Αργυρούπολης
Εκτός Σχεδίου – Αριστερή Ριζοσπαστική Κίνηση στη Νέα Ιωνία
Κίνημα στην πόλη του Ζωγράφου
Μαχόμενη Αριστερή Δύναμη Ανατροπής Δάφνης-Υμηττού Μ.ΑΡΙ.Δ.Α)
Μέτωπο Ρήξης και Ανατροπής Βασιλικών-Θέρμης—Μίκρας
Μια Πόλη Ανάποδα – Αριστερή Παρέμβαση στους δρόμους της Ν. Σμύρνης
Ρήξη και Ανατροπή στο Νέο Ηράκλειο-Αντικαπιταλιστική Δημοτική Κίνηση
Φυσάει Κόντρα – Δημοτική Παρέμβαση στην Αγία Παρασκευή